خوش تووی ( طنز سيستانی )

[chede]

با سلام
از امروز دوستان عزيز در اينجا می توانند طنزهای " چيده " ودوستان ديگر را بخوانند و ساعتی خوش باشند . در ضمن اين هم وبلاگ چيده است . www.chede.blogfa.com
با احترام : چيده نگاهی به تاريخچه ی پاچه خواری و دستمال به دستی



باخبر شديم که باستان شناسان در شهر سوخته ی سيستان گونه ای نادر از نسل " پاچه خوران و يا همان " دستمال به دستان " را کشف کرده اند و احتمال می دهند که پاچه خواران و دستمال به دستان امروزی از نسل اين ها هستند . در همين رابطه به سراغ يکی از باستان شناسانی که در اين حفاری شرکت داشته ، رفتيم و مصاحبه ای اختصاصی با او انجام داديم که بخش هايی از آن را در اينجا نقل می کنم .

ـ استاد ، خبردار شديم که شما يکی از اعضای تيم حفاری شهر سوخته بوديد که گويا بسيار هم موفق بوده است ، برای ما کمی در باره ی کشف های جديدتان حرف بزنيد .

ـ حقيقتش را بخواهيد اين حفاری يکی از مهمترين و موفق ترين حفاری های باستان شناسی بوده است چرا که به سرنخ ها و رازهای زيادی از نسل " پاچه خوران و دستمال به دستان باستانی پی برديم . پاچه خوران و دستمال به دستانی که از ابتدای تاريخ بشر تا امروز وجود داشتند و نسل خودشان را حفظ کردند .

ـ استاد طبق چه اسناد و مدارکی شما معتقد هستيد که اين ها پاچه خوران و دستمال به دستان باستانی هستند ؟

ـ ببينيد اولا ما در گورهای مربوط به پاچه خوران باستانی دستمال هايی پيدا کرديم که از جنس موی بز شهر سوخته بودند .

ـ ببخشيد استاد اما امروزه جنس اين دستمال ها از ابريشم و يا از الياف ملايم است .

ـ سوال خوبی ست . ببينيد اول اين که آدم های آن زمان بسيار قوی هيکل بودند و دستمال های ملايم و ظريف مشکل آن ها را حل نمی کرده و نياز به دستمال های زبر و خشن داشتند . دوم اين که مواد اوليه ی توليد دستمال در آن زمان موی بز بوده است و ما احتمال می دهيم که همين پاچه خوران و دستمال به دستان باعث انقراض نسل بز شهر سوخته شدند . نکته ی جالب تر اين که آن موقع پاچه خواری و دستمال به دستی شغل بسيار مهم و پر درآمدی بوده است چرا که اين پاچه خوران و دستمال به دستان در آن زمان برای خودشان صنف ، اتحاديه و مدرسه داشتند و به آموزش و تربيت پاچه خوار و دستمال به دست می پرداختند . در آن زمان هيچ کس بدون داشتن تعدادی دستمال به دست و پاچه خوار حرفه ای به جايی نمی رسيده است . مثلا اگر می خواستی شهدار شوی بايد پاچه خوار و دستمال به دست استخدام می کردی , اگر نيت وکالت داشتی باز هم همينطور . فرمانداری ، بخشداری ، رئيس اداره ، کدخدايی ، سرداری ، سرپاسبانی ، شورای شهر و... از شغل هايی بوده است که بدون داشتن پاچه خوار و دستمال به دست امکان گرفتنشان نبوده است حتی موبدان نيز پاچه خوران خودشان را داشتند .

ـ استاد تفاوت پاچه خوران و دستمال به دستان امروزی با قديمی ها در چيست ؟

ـ خيلی تفاوت دارند . آنها کلاس و جايگاه بالايی داشتند ، حقوق خوبی می گرفتند ، مفت کار نمی کردند و بيمه هم می شدند اما امروزی ها مفت و مجانی پاچه خواری می کنند و بی کلاس و بی مزايا هستند .

ـ با تشکر از استاد گرامی .


گزارشگر : چيده

[Admin]

سلام دوست من
داستان خبری جالبی بود کلی حال کردم

[chede]

حکايت اول


گويند در شهر سوخته جماعتی زندگی می کردند که آنان را دماغ سوخته می گفتند . باستان شناسان تلاش می کنند تا به راز زندگی اين جماعت پی ببرند .
می گويند اين جماعت موجدات عجيب و غريبی بوده اند ـ البته نسبت به زمان خودشان وگرنه برای ما آدم های امروزی چيز عجيبی نيستند ـ . برای مثال اين موجودات از ماسک های عجيب و غريبی استفاده می کردند . در خانه يک جور حرف می زدند و زندگی می کردند ، در محيط کار جور ديگری بودند ، با مافوق خود چهره و رفتار بسيار متملقانه ای داشتند و با زيردستان خود بسيار متکبرانه . دروغ گويی ، چند چهرگی ، پارتی بازی ، رياکاری ، رشوه خواری ، پنهان کاری ، مال اندوزی ، تملق گويی و چاپلوسی از خصلت های پسنديده ی آنان بوده است و جالب تر اين که باستان شناسی می گفت : اسم اين ها را هم زرنگی ، درک شرائط موجود ، خوش فکری ، روابط عمومی ، مردم داری و .... می گذاشتند . از همه جالب تر اين که هر روز در کوی و برزن هم در نکوهش و زشتی اين صفاوت سخنرانی های قهاری می کردند و هر کسی را هم که با اين صفات می ديدند محاکمه و جريمه می کردند . همين باستان شناس اعتقاد دارد که دليل اين رفتار چند گانه احتمالا بايد اين باشد که آنها نمی توانستند به قول خودشان زرنگ تر از خود را تحمل کنند و نمی خواستند کسی ديگر از اين سياست بازی آنان برای طی کردن پله های ترقی و اشغال پست های کليدی در شهر سوخته استفاده کند .

تا کنون نتوانستيم کشف کنيم که چرا اين جماعت را " دماغ سوخته " می گويند . www.chede.blogfa.com
چيده

[chede]

بيانيه ی جناب ملنگ سگزی


اين طنز در سال اول ، شماره ی ۹ ، دوشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۸۱ در هفته نامه ی آوای ولايت در زاهدان چاپ شده است . پس از مدت ها ما دوباره با نويسنده ی اين طنز يعنی ملنگ سگزی ارتباط برقرار کرديم و قرار شد طنزهای چاپ شده و چاپ نشده اش را در اختيار وبلاگ چيده بگذارد . علاوه بر اين يکی دو تا از طنازان قديمی ديگر مثل جناب " چلپاسه " و.. را نيز دعوت به همکاری خواهيم کرد .

چيده

..........................................


بيانيه ی جناب ملنگ سگزی


صد بار به جناب ملنگ خان سگزی عرض کردم که ملنگ جان ، به خودت رحم نمی کنی لااقل به عيال ، بچه های قد و نيم قد و فک و فاميلت رحم کن . تا کی می خواهی با اين مسئول و آن مسئول سرشاخ شوی و خودت را سکه يک پول کنی ؟ حرف حساب به خرجش نرفت که نرفت . انگار نه انگار که در دياری زندگی می کند که راست راست نگاه کردن جرم به حساب می آيد چه برسد به چپ چپ نگاه کردن ، نق زدن ، سرشاخ شدن و دهن به دهن شدن با مسئولين . هزار و صد بار به او گفتم ملنگ جان ، الهی من فدای کاکل نداشته ات ، اگر سرت درد می کند ، لچک ببند ، اگر تنت می خارد ، بخاران ، اگر هوس آب خنک خوردن کرده ای ، از من که هر روز چند ليوان آب خنک خدمتت بياورم . ... مرد حسابی تو را چه به استاندار ، وکيل ، شهردار ، فرماندار و پرونده ی اختلاس و دزدی اداری و مشکلات خلق الله ، مگر تو وصی و وکيل مردمی ؟ مگر تو پيغمبر شده ای که می خواهی غم امت بخوری ؟ .لامروت مگر نديدی همين چند سال پيش چطوری از طرح های مزار سجستانی استقبال کردند که راه خانه اش را گم کرد . چرا جای دوری می روی ملنگ جان ، نديدی که اين جماعت با چه ترفندی رستم را از ارث محروم کردند و بعد هم اموالش را بالا کشيدند و حتی ميدانی که به او داده بودند را هم پس گرفتند و سند به نام يعقوب ليث زدند . مگر يادت رفته است که گاری و نان خشک های پسر خاله ی چلپاسه را چطوری مصادره کردند و بعد هم به اتهام جاسوسی رسوای عام و خاصش کردند ؟....

می گويد پس حالا چکار کنم تا از من رفع اتهام شود ؟ می گويم ، خودکرده را تدبير نيست. از هيچ کس کاری ساخته نيست . ...

.........

شنيدم که فردای همان روز جناب ملنگ خان سگزی با ترس و لرز به دفتر نشريه ی آوای ولايت رفته است و بيانيه و توبه نامه ای را با اين مضمون برای چاپ به مسئولين نشريه سپرده است .


ايهالناس ! ايهاالمسئولين ! ايهاالمديران !

سلام عليکم

بنده ملنگ سگزی ، يکی از آخرين بازماندگان خاندان ليث در کمال صحت و سلامت جسم و روح ، اعلام می دارم که طرح ها ، برنامه ها و اخلاق حسنه ی مسئولين ما هيچ گونه ايرادی ندارد ، نه مشکلی در ديار ما وجود دارد و درد سری . هرچه هست زير سر کرات ديگر ، اجنه ها و اجانب است و بنده هم که تا کنون حرف های بی ربط و بی سندی در باره ی فساد اداری و اخلاق مسئولين زدم به اين نتيجه رسيدم که اين حرف ها از روی غرض و مرض بوده است و مخم عيب برداشته است و بی جهت گاهی قاطی می کند وگرنه هيچ وصله ای به اين مسئولين زحمت کش نمی چسبد . تازه متوجه شده ام که اجانب به من پول می دادند تا اين حرف ها را بزنم و خودم نيز خبر نداشتم .

مع الوصوف ! بنده حاضرم در کوچه ، خيابان و شهر روستا راه بيفتم و با يک بلندگوی دستی جار بزنم و بگويم که ای مردم شريف ! تا حالا چشم هايم بسته بوده است و امروز يک دفعه با کرامات مسئولين محترم چشم هایم باز شده است و ازخواب غفلت بيدار شده ام وتازه فهميده ام که ای دل غافل ! تمامی حرف های که تا حالا در باره ی مسئولين می زدم همه از سرحب و بغض بوده و درد نام شهرت، پست ، مقام و پول داشته ام و اجانب از همين ضعف هايم برای ضربه زدن به مسئولين استفاده کرده و مرا گول زدند . از امروز هيچ احدی حق ندارد که پشت سر مسئولين ما از گل پايين تر بگويد .


چاکر خانه زاد و خاک پای مسئولين عزيز : ملنگ سگزی دهن لق


www.chede.blogfa.com

[Admin]

ممنون چیده جان
طنز باحالی بود

[aminnoura]

طنز های دلنشینی داری.
همینجوری پیش بری به زودی همه جا صحبت از طنز های شما میشه.
در کمال سلامت جسم و روح رو خوب آمدی.
اگر تونستی یک خورده دیگه مایه طنزش رو بیشتر کن تا تلخی ماجرا رو بگیره یکم
هرچی باشه طنز هست دیگه

[chede]

اعلام کانديداتوری جناب "چيده "(مترسک)



مدتی ست که چيده ای ( مترسکی ) زرد پوش که نمی دانم ا زعرش است يا از فرش با اسبی کهر، هر شب به خواب من می آيد و نهيب می زند که : ناجوانمرد !چرا نشسته ای که در اين وانفسای قحط الرجال بر شما تکليف شده است که آستين بالا زده ، کمر به خدمت خلق الله (مخصوصا طبقه ی نسوان) بسته ، وکالت " چيده های " بی کس و کار سيستان را عهده دار شده ، از حق و حقوق آن ها در پايتخت دفاع کرده و هم خود را نجات داده و هم نان و آبی برای فک و فاميل خود شويد .عنقريب است دنيا ثقلين شود و شما فردا، در روز محشر " چيده ها " شرمنده ی ۱۲۴۲۰۰ چيده ( مترسک ) شويد. می گويم حضرت " چيده ی زرد پوش " که الهی من فدای آن چهره ی زرد و نورانی ات شوم ، من که نه سياست کردن بلدم و نه علم حقوق و سياست خوانده ام ، عمری يا دلاک بوده ام و يا برای خلق چيده ، رمالی کرده ام ، از اين ها گذشته نه پولی دارم ، نه شکل و شمايل " چيده پسندی " و نه سخنران قهاری هستم که بتوانم چيده ها را متقايد کنم . می گويد مرد حسابی ! فوت و فن وکالت را خودم يادت می دهم . تو نيازی نيست از جيبت خرج کنی . هر چيزی اصولی دارد . می گويم خب حالا بايد چه کار کنم . می گويد از فردا هم خودت و هم عيالت بايد به هر بهانه ای در مراسم چيده ها مثل پرسه داری و عروسی ، ختنه سوران و .. شرکت کنيد و کم کم به چيده ها بگوييد که شما در خواب چيده ی زرد پوشی را ديده ايد که بر شما تکليف کرده است که کانديدای وکالت شويد ......

ادامه را در وبلاگ " چيده " بخوانيد . www.chede.blogfa.com
چيده