خط و نشان

[behzad.mohamadi]

ز من بگذر و از بیداد جانم
ز درد عشق و از آه و فغانم

ببر از خاطرت آن حال مجنون
بکش خنجر به قلب دیدگانم

دلم خو کرده بود در غربت خویش
میان آخرین خط و نشانم

شکستم هرچه بود در خانه ی دل
دل جام و دل بی همزبانم

شکستم خمره های بی قراری
در میخانه و جام جهانم

نشاندم سینه را در مسلخ عشق
زدم بر دل غم ابرو کمانم

کشیدم پا اگرچه از می و جام
بگو ای دل چه سازم با نهانم

بهزاد محمدی /زمستان ۹۰