سیستان و بلوچستان سرزمین دریا و کویر - سیستان و بلوچستان

درود من به تو اي سيستان ورجاوند / به داغ سينه هامون و ناله هلمند

به خاطرات خوش كودكي و نوسالي / كه با تو خوش گذرانديم سالياني چند

مرا به بودنت اي خاك پاك ، هست نياز / تفاوتي نكند زهر خند و شكرخند

تو را چه زشت و چه زيبا به عالمي ندهم / شرنگ از كف پر مهر تو به است از قند

نماز بر تو و بر كوه خواجه حق من است / كه كوه خواجه نباشد مرا كم از الوند

خدا كند كه بماني هميشه جاويدان / رها شوي ز بلا و جفا و قيد و كمند

فراق روي تو هرگز ميسرم نشود / اگر به تيغ جفايم بُرند ، بند از بند

سلام بزرگوار
بسیار خوشحالم از حضور بزرگانی چون شما،وچه لذت بخش است خواندن اثارتان.امیدوارم که تداوم حضورتان بیشتر از پیش باعث شادی خاطرمان شده وبتوانیم از تجربیات گرانبهایتان استفاده لازم راببریم.
تو را چه زشت و چه زيبا به عالمي ندهم / شرنگ از كف پر مهر تو به است از قند


سبز باشید وپایدار
حاجی حسینی

درود بر استاد ابراهیم سرحدی

از این که پس از سالیانی دراز دوباره دل نوشته ای ارجمند از شما را می خوانم بسی شادمانم . بی هیچ گزافه ای ابراهیم سرحدی را بایستی یکی از مردمی ترین هنرمندان و خردمندان سیستانی نامید . هنوز صدای گرم او و شخصیت دوست داشتنی اش را بسیاری از مردم دیار ما از بر هستند و خاطرات ان دوران را واگویه می کنند . انسان فروتنی که فروتنی پیش از ان که در زبان و گفتارش باشد در رفتار و زندگی اوست .

شعر ارجمند و استوارت را خواندم . سیستانی یه ای که انگار با اندوه جان آدمی سرشته است و چنگ در نهانگاه آدمی می زند و ناخواسته بغضی غریب اما ریشه دار را در جان خواننده می کارد . زبان پخته و ریشه دار و بافت محکم سخن از ویژگی های این چکامه ی زیبا و استوار است .

همواره شاد زی بزرگوار.

ارادتمند شما : پیام سیستانی

پيام بزرگوار و حاجي حسيني ارجمند !


با درود.
پيامتان ، هر چند راهي دور را پشت سر گذاشته است ؛ اما گرماي آن ها ، فاصله ها را نزديك و سردي و كدورت زمانه را به دست باد بالا سپرده است . بادار(ارباب، صاحب ، مالدار، زمين دار)


تو قانون اووَه بَشكستي بادار / تو رخت و جي گو وَه بَشكستي بادار

نه كئل گير ِ مَه رَه بْدادي وَر ِ دْرو / تو مئنگال ِ دْرو وَه بَشكستي بادار

درود بر استاد سرحدی بزرگوار

از این که دست نوشته ی عزیزت را می خوانم از بن جان شادمان و سرخوشم . براستی که بودن شما در کنارمان توانی صد چندان به ما برای رفتن و نوشتن می دهد و هر پیغام و شعر تان امیدی ست که هزار شعله ی تابناک را در جان ما شعله ور می سازد .

سروده ی زیبا و پرمایه ی شما را خواندم . سروده ای که چونان همیشه نشانه ای از جان رها و آزادمنشانه ی انسانی دارد که هیچگاه تن به نازیبایی ها و ناراستی ها نسپرده و نخواهد سپرد .

از بن جان برای شما آرزوی تندرستی و شادکامی دارم .

ارادتمند شما : پیام سیستانی

خاطرات کودکی.... یادش بخیر.
کاش هیچوقت بزرگ نمی شدیم.

سلام و درود
به استاد سرحدی گرامی
از خواندن سرودهایت لذت بردم و بیست واندی سال جوان تر به یاد صدای گرمت در رادیو زابل اگر چه از بخت بد من با امدنم به فرستنده زابل شما از انجا تشریف بردی بودی اما طنین صدای گرم شما از در دیوار استودیو و ساختمان رادیو و کوچه پسکوچه های بنجار و شهر زابل بلکه از در و دیوار سیستان و حتی بلوچستان و ان دور دست تر یعنی گلستان هنوز هم همچون پژواک پیام سیستان به گوش همگان می پیچد و تا ابدصدای صداقت سیستان در گیرنده خاطره ماندگار می ماند. شاگرد و کوچک شما (عبداسلام بزرگ زاده)

خدا كند كه بماني هميشه جاويدان / رها شوي ز بلا و جفا و قيد و كمند
دوست ارجمندم ، استاد سرحدی عزیز
پس از خواندن این چکامه ی زیبا سر به آسمان برداشتم و با تکرار این بیت تلاش کردم تا در این آرزو با تو شریک شوم . تندرستی و موفقیتت را آرزومندم - جواد شهنازی