یک ایده اقتصادی برای تولیدی صنعتی در سیستان و بلوچستان

[4z4]

با سلام به همه دوست داران سیستان و بلوچستان

نئوپاننام تجاری فرآورده ای است که از تراشه های چوب ساخته می شود نئوپان محصول چوب مهندسی‌شدهٔ ساخته شده از خرده‌چوب‌هایی مثل تراشه‌های کارخانه اره‌کشی یا خاک‌اره به همراه رزین مصنوعی یا چسب‌های مناسب دیگر است که پرس و فشرده شده باشد. نئوپان یک فرآوردهٔ کامپوزیتی است.
این محصول معمولاً از صنایع بازیافت چوب است بطوری که ضایعات بدست آمده در فرآیند بهره‌برداری از چوب درختان برای مصارف مختلف را تبدیل به خرده‌چوب می کنند، سپس این خرده چوب ها را رطوبت گیری و به خوبی همگون می کنند وچسب می زنند و تحت پرس حرارتی قرار می دهند . ورق های به دست آمده پس از سرد شدن و سمباده خوردن قابل استفاده اند .
( به نقل از ویکی پیدیا)


با توجه به کاهش منابع جنگلی در ایران و جهان و افزایش جمعیت و به طبع آن افزایش مصرف مصنوعات چوبی، نوئپان
جایگزین مناسبی برای چوب بوده و تولید و مصرف آن روز افزون می باشد.
یکی از عوامل صرفه اقتصادی برای یک تولید صنعتی در دسترس و ارزان بودن منابع و مواد اولیه می باشد.
همانطور که در مطلب بالا مطالعه نمودید ماده اولیه اصلی صنعت نئوپان ضایعات چوبی می باشد.
و امروزه در شمال کشور از پوسته شلتوک برای تولید نئوپان استفاده می گردد.
استان سیستان و بلوچستان را با توجه به وسعت و اقلیم مناسب برای رشد درختهایی از قبیل نخل
(هر نخل بالغ سالانه بین 50 الی 100 کیلوگرم ضایعات تولید می کند) و گز ، می توان معدنی برای تولید نئوپان نامید.

در صورتی که این صنعت در استان ایجاد گردد منافع حاصل از آن می تواند به شرح زیر باشد:
1-افزایش درآمد کشاورزان و به طبع آن تشویق برای ایجاد نخلستان های بیشتر
2-جمع آوری ضایعات نخلستانها باعث جلوگیری از آتش سوزی در نخلستان ها می شود
3-در صورتی که در مناطق خشک و بیابانی استان خصوصا در منطقه سیستان جنگلهای مصنوعی گز ایجاد گردد
علاوه بر کمک به مهار بیابان ها و فرسودگی خاک و طوفانهای شن ، سود حاصل از فروش درختان گز میتواند در
دراز مدت هزینه های تولید و نگهداری این جنگل ها را پوشش دهد
4-با توجه به وسعت طیف صنایع وابسته به نئوپان از قبیل فراوری نئوپان و صنایع چوبی این صنعت می تواند نقش مهمی رادر اشتغال زایی در استان سیستان و بلوچستان ایفا نماید.

با آرزوی آبادانی سیستان و بلوچستان
موفق و پیروز باشید

[alpha]

خب ، حالا باید چی کار کنیم

[Admin]

با تشکر از 4z4 عزیز بخاطر ایده های جالب و خلاقشون.
alpha جون سوال خوبیه
اما بذارید قبل از جواب به این سوال یکی دیگر از روش های استفاده از ضایعات چوبی را بگویم که به نوع خود و در صورت سرمایه گذاری درست می تواند حرفهایی برای صادرات به خارج از کشور هم داشته باشد.

MDF مخفف Medium Dencity Fibernation است و آن طور که در تعریف این محصول آمده است:
"فيبر با چگالي متوسط است كه بصورت فشرده از ضايعات چوب تهيه مي گرد و از مقاومت زيادي در مقابل رطوبت برخوردار است.MDFهمواره به عنوان مغز و درون كار در صنعت چوب مورد استفاده قرار مي گيرد. آنچه MDF را زيبا مي سازد پوشش روي آن است كه بسته به نوع كارمتفاوت مي باشد."

من نمیخوام در مورد خصوصیات منحصر به فرد MDF صحبت کنم.همه ما کم و بیش این محصول را می شناسیم.فقط نکته ای که گفتنش لازمه اینه که این صنعت علاوه بر برطرف نمودن نیازهای داخل کشور می تونه منبعی برای صادرات استان به کشورهای مخصوصا همسایه باشه.شرایط کشورهای افغانستان و پاکستان فکرمی کنم بتواند بازار خوبی را ایجاد کند.اما آنچه که باید در نظر گرفت این است که تولید این محصول باید به گونه ای باشه که قابل رقابت هم به لحاظ کیفیت و هم به لحاظ قیمت تمام شده با محصولات اروپایی باشه.چرا که واضح است این کشورها درحال تبدیل به بازاری برای کشورهای اروپایی و آمریکایی هستند.(درباره MDF چینی چیزی نشنیدم و نمیدونم البته)
مسئله دیگری که قابل توجه است این است MDF تولید شده در داخل کشور به لحاظ کیفیتی در سطح فوق العاده پایینی است و ما عملا مصرف کننده کشورهایی نظیر ترکیه هستیم.این میتونه نقطه قوتی برای سرمایه گذاری داخلی هم باشه چون هم بازار داخل را دارد و هم خارج از کشور.

کلامی هم با صاحبان سرمایه در استان دارم.بهترین نوع سرمایه گذاری در استان(باز هم به نظر من) در درجه اول بررسی نیازهای مصرفی کشورهای دوست ، برادر و همسایه خودمان است.کم نیستن کسانی که صرفا با صادر کردن چیپس و پفک و نوشابه (درحالیکه شاید تولید کننده در استانمان نبوده است) بهره مالی فراوانی برده اند.اگر صنعتی منحصر بفرد یا ویژه را در استان داشته باشیم ببینید چه خواهد شد.

و اما جواب دوست خوبم Alpha .به نظر من برداشتن قدم اول برآورد میزان سرمایه مورد نیاز ، میزان سوددهی ، زمان سوددهی ، زمان برگشت سرمایه ، پایداری سرمایه گذاری ، ترسیم افق های رشد این صنعت دراستان و از همه مهمتر(به نظر من) میزان اشتغالزایی اولیه و ثانویه خواهد بود.
بعد از اینکه طرح تجاری و برآوردهای آن انجام شد باید به دنبال روشهای جذب سرمایه گذاری باشیم.

این ها چیزهایی بود که به فکر من می رسید .خواهشی که از بقیه دوستان دارم این است که فکر و ایده ی خودشون رو در این مورد به اشتراک بذارن.فعلا در مورد MDF نوشتم ، بعدا در مورد موارد مصرف ضایعات چوبی بیشتر تحقیق می کنم و اگه به نتیجه ای رسیدم حتما آن را باز هم در اختیار همه قرار خواهم داد.
گاهی یه جرقه در ذهن انسان کارایی می کنه که قابل تصور نیست

[4z4]

با سلام به دوستان عزیزم

در درجه اول ممنون بخاطر توجه شما عزیزان
به نظر من این توجه شما نشاندهنده عشق واقعی شما دوستان به این آب و خاک و آینده استان هست!!

در جواب alfha عزیز باید عرض کنم

تو یکی از پست ها امین نورا گفته بود که با سرمایه داری رو تشویق به سرمایه گذاری در استان کرده بود و طرف هم راغب به این کار شده بود اما زمانی که این سوال مطرح شده بود که چکار کنیم کاری رو نتونسه بودن پیشنهاد بدن که آقای سرمایه دار اقدامی بکنه!!

اگر واقعا ما بخواهیم کاری بکنیم باید تخصص هامون رو کنار هم بگذاریم و با جان و دل کار های تحقیقاتی انجام بدیم و در مرحله مهم کار باید از متخصص های بیشتری بهره ببریم !

به عنوان مثال برای تحقیق در مورد این ایده می تونم بگم که چون نوئوپان و MDF محصولات پلیمریی هستن نیاز به متخصص پلیمر داریم تا در این زمینه تحقیق کنه
برای مسائل اقتصادی و بازار یابی و پیشبینی آینده بازار این محصول نیاز به متخصص هایی که آشنا به اقتصاد و بازرگانی داریم که تو این زمینه تحقیق کنن

برای مسائل زیست محیطی از متخصص محیط زیست باید استفاده بشه و برای موارد صنعتی سازی نیاز به تحقییق متخصص مهندسی صنایع داریم

و برای پیشبینی و تخمین میزان حدودی تولید سالیانه ضایعات چوبی در استان با دقت بالا یک مهندس کشاورزی و یک مهندس کامپیوتر و یک متخصص آمار می تونن با هم همکاری کنن و شراط رو شبیه سازی کامپیوتری کنن!

برای تولید دستگاه های مورد نیاز یک مهندس مکانیک و یک مهندس مواد می تونن با هم تحقیق کنن!

اگر چنین گروهی کار کنن بعد از حدود یک سال می تونیم یک طرح توجیهی کامل برای این ایده داشته باشیم!
و حتی میشه با دانشگاه ها تامل داشت و از اونها بخواهیم که در این کار های تحقیقاتی کمک کنن!
اما این رو هم بگم ممکن هست که این ایده هیچ توجیهی نداشته باشه!


به نظر من دلیل عمده شکست خوردن خیلی از طرح های صنعتی در استان و کشور نداشتن پشتوانه تحقیقاتی مناسب بوده و هست!
اگر ما در کنار متخصص های دبگه بتونیم به چنین شرایطی برسیم که در زمینه های مختلف دست به کار های تحقیقاتی درست بزنیم حتی می تونیم شرکت سرمایه گذاری سرزمین دریا و کویر رو راه بندازیم و با جذب سرمایه های مردم
کار کنیم!!

به نظر من این استان قبل از هر چیز نیاز داره به چنین گروهی که خودشون رو وقف آینده مردم و وطنشون بکنن
و آینده این استان تنها محاج کار فرهنگی نیست! و شعر عکس امروزبه تنهایی نمی تونه تاثیری در زندگی مردم بگذاره!

و اگر اقتصاد این استان نتونه خودش رو از این حالت نجات بده و منتظر کمک دولت و امداد غیبی وظهور امام زمان .... بمونه تا 20 سال آینده اینجا تبدیل می شه به ویرانه ای بد تر از اینکه هست!

به امید اینکه روزی بتونیم کار های درست برای آینده انجام بدیم!

[Admin]

به نظر من این استان قبل از هر چیز نیاز داره به چنین گروهی که خودشون رو وقف آینده مردم و وطنشون بکنن
و آینده این استان تنها محاج کار فرهنگی نیست! و شعر عکس امروزبه تنهایی نمی تونه تاثیری در زندگی مردم بگذاره!

در توضیح حرف دوست عزیز تر از جانم 4z4 بگم این افراد تعدادشون کم نیست.(همانطور که قبلا هم شما اشاره کردید).سوال اینجاست که من نوعی اگه تمایل به مشارکت داشته باشم به چه مرجعی باید مراجعه کنم.فرض کنیم من در زمینه هایی سابقه کاری داشته باشم و اکنون هم مشغول به کار باشم اما علاقه مند به در اختیار گذاشتن دانش و تجربه ام باشم ، چکار باید انجام بدهم.
معمولا تشکیل NGO ها می تونه مفید باشه و من واقعا نمی دونم آیا ارگان دولتی مسئولیتی در این زمینه ها دارد یا نه.
از دوستان اگر کسی می داند به من هم بگوید تا نتیجه ای گرفته ای باشیم.
با تشکر

[Rahshoon]

با سلام خدمت همه بزرگواران
به نظربنده هم این چنین ایده هایی نیازمند طرح های توجیهی بسیار خوبی با در نظرگرفتن پتانسیل های وتوانایی بالا متخصصین استانه.
با ارزوی پیشرفت برای استان خوبمان سیستان وبلوچستان.