غزل پارسی

[payamsistani]

غزل

دل من


وقتی که زير بار غم خم شد دل من
ميراثی از اندوه آدم شد دل من

وقتی دلش را داد تا دريا نميرد
ابری ترين باران نم نم شد دل من

او بی گناه عاشقی ها بود اما
از پيروان آل گل کم شد دل من

عمری خدايی کرد و عمری کدخدايی
اينک غلام خانه ی غم شد دل من

محتاج گل حتا نمی شد ، ای دريغا
محتاج دست مست مرهم شد دل من

وقتی به دستت دادمش صد پاره کردی
اما به دست " کاوه " پرچم شد دل من



پیام سیستانی

[saye]

گاهی در زندگی
دل غرامت سنگینی می پردازد
بی که جز برای گرما بخشی تپشی کرده باشد
نمیدانم ....
و هنگام که شعر عرصه گاه غم و دل میشود
فقط شاعری که از جنس رنج باشد
نه رنجی که با اندکی صبر تبدیل به راحت میشود
رنجی مهار نشدنی . رنجی که جزو لایه های اعماق دل میشود
میتواند به شعر آورد
این شعر لبریز از حادثه هاییست که بر دل میتازد
و مصراع آخر که بیدار باش شاعرانه ایست....

مرا آن مایه دانش نبود که شعر پیام سیستانی را بر قپان گذارم اما دل گفت بنویس
امید که ببخشاید

[salam]

از ته دل تقدیم به دل من پیام سیستانی

دل

دلی دارم دلی ای دل ولی دل
دلی دارم که دلداراست ولی دل

دل من منزل دلداده است دل
هزاران دل درون دل ولی دل

اگر دیدی دلی افسرده ای دل
بدست اید دلش با دل ولی دل

اگر بیند دلی با دیده دل
شود روشن دلش ز ان دل ولی دل

بگوعبدالسلام از دل ته دل
نباشد دل کزو رنجد ولی دل

[behzad.mohamadi]

همچون جناب بزرگزاده یک دو بیتی از دل به پیام سیستانی بزرگ هدیه می کنم که دلش از پرتو شعر ، فزوزان و تپنده باد:

رهایم کن مرا ای دل که مُردم
ز بس که در غمت خونابه خوردم

برو هرجا که می خواهی برو دل
تو بردی دل ،تو بردی،من نبردم

[sheikh]

من بودم وخدا بود

او گله از جدایی من ساز بی وفایی

او گفت که من رهایم من گفتمش اسیرم

اوگفت که انتخاب است من گفتم این سراب است

او زد مثال خود را من دادمش نشانی

او گفت که زندگانی؟ من گفتمش چه دانی ؟

من گفتمش که کفر است گفتا بگو چه دانی؟

گفتم عذاب سخت است گفتا مترس هیچ است

گفتم که دوزخت را گفت از بهشت دانی؟

گفتم فریب دادی گفتا نمی شناسی

گفتم چنین گفتند گفتا چنین نباشد

گفتم که خلق خود را گفتا رها نکردم

گفتم اسیر خاکم گفتا که قدر بدانم

گفتم وفا نداری گفتا صبور جانا

گفتم که ظلمت است این گفتا که نور تابد

گفتم اسیر بندم گفتا رسد رهایی.

پ.ن:دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر

کـــز دیو ودد ملــــــولم وانسانم آرزوست

[hawashi]

بسیار عالی بود
تقدیم به استاد ارجمند:
در پشت همین شهر صدایت جاری است
هرچند که این مصرع من تکراری است
این فاصله ازسنگ ولی می دانی
این شعر دوخط برای من دلداری است

[payamsistani]

درود بر دوستان خوبم . بسیار سپاس گزارم از مهربانی های شما . سروده های ارجمند شما و نیز دلنوشته های زیبای شما را خواندم و شادمان شدم . درود بر دوست قدیمی ام بهزاد محمدی و نیز درود بر سایه... درود بر دوست خوبم عبدالسلام و هزاران درود به جناب شیخ و حواشی عزیز.... دست مریزاد . ارادتمند شما : پیام سیستانی

[بانو بلوچ]

زندگی برگ بودن درمسیر باد نیست
امتحان ریشه است
ریشه هرگز اسیر باد نیست
زندگی چون پیچکیست
خدا
استاد شعرتان بسیار زیبا بود

[بانو بلوچ]

زندگی برگ بودن درمسیر باد نیست
امتحان ریشه است
ریشه هرگز اسیر باد نیست
زندگی چون پیچکیست
خدا
استاد شعرتان بسیار زیبا بود

[payamsistani]

درود بربانو . سپاس از مهربانی شما . همواره تندرست و شادکام باشی .. ارادتمند شما : پیام سیستانی