دفتر خاطرات به زبان محلی

[fatemi]

دل مه ور تالار یگ پرزه شده بو.
امرو یگ له له بگه چه خور از تالار شمه؟
و رگه غیرت مه ور خوا.
لباسه محلی ره بر خ کردونو بیومدو تالار شرو کردو و نویشته....
هرکسی کو دور ماند از اصل خویش/بازجوید روزگار وصل خویش...

[fatemi]

چن روزه دل مه گور گور مئنه. دوس دارو دره(داخل) سرا برشینو نو آسمونه سه کونو نو روزه خ بیگه(عصر،غروب) کونو. بد(بعد) از چن رو که امتو بودو امشو آسمو صدایو در اومه نو چشه خا وا بکردکو شرو که و گریه کرده. آسمو بدی که امرو 9 ما (ماه) استه که مه سوره(آه و ناله کردن) منو شرو که وحال مه و گریه کردنو پیخال کشیدنو برقک زده. وله هیج روزه نمشو که دل یگ سنگه ر و ره بیرو...
آسمونه امشو :

[4z4]

جناب فاطمی عزیز پیشنهاد می کنم برای استفاده سایر دوستان هم میهن و هم استانی و در راستای آموزشی کردن این پست ترجمه فارسی مطالب را هم اضافه کنید

[fatemi]

جناب فاطمی عزیز پیشنهاد می کنم برای استفاده سایر دوستان هم میهن و هم استانی و در راستای آموزشی کردن این پست ترجمه فارسی مطالب را هم اضافه کنید

با تشکر از شما
اما به نظر من نیازی به ترجمه خاطرات به فارسی نیست.
هر چند این نوشته ها بار ادبی زیادی ندارند اما نوشتن آنها صرفا به جهت تشویق افراد به سیستانی نوشتن و نهادینه کردن آن بین سیستانیان است. و نیازی به برگرداندن به فارسی ندارند.

[4z4]

با سلام مجدد
شاید از دیدگاه شما که خود عاشق زبان و فرهنگ سیستانی هستید و آنرا کاملا درک می کنید نیازی نباشد
اما خاطر نشان می کنم یکی از اهداف فعالیت فرهنگی این سایت جذب مخاطبان غیر بومی است و تغییر دید 100 درصد منفی مردم سایر نقاط کشور به فرهنگ و هنر غنی استان عزیزمان می باشد

از طرفی کم توجهی مردم و کمبود فعالیت فعالان متخصص و غیر متخصص در زمینه ادبیات سیستان و بلوچستان از جمله عللی ضعف و افول و میل به نابودی فرهنگ هستند که در بحث های فرهنگی سایت به آنها رسیدیم !!

دلیلی که شخصا بران بسیار پایبند هستم و بر آن اسرار دارم که ترجمه فارسی مطالب گویش های بومی در کنار اصل مطلب قرار گیرد مواردی از قبیل:
1- آشنایی بیشتر علاقه مندان غیر بومی به زبان و فرهنگ استان
2-راهی جهت آموزش به آن دسته از عزیزان بومی که این گویشها را نیاموخته ولی علاقه مند فراگیری هستند
3- ایجاد بستری مناسب برای محقیقین علوم ادبیات و زبانشناسی برای تحقیق در مورد گویشهای استان
4- پاسداشت و اصلاح دایره لغات در گویشهای استان از طریق به اشتراک گذاری دایره لغات فردی

می باشد
متاسفانه در جامعه ما دید های خود محور و گروه محور بسیار قوی می باشند
که به نظر این حقیر وجود چنین دیدهایی مانع از رشد و تعالی فرهنگ و ادبیات و زندگی اجتماعی است و برایند این گونه دیدها چیزی جز تعصب نیست!!!

[Rahshoon]

با تشکر از فاطمی گرامی.
منم با4z4گرامی موافقم به نظر بنده هم خیلی خوب میشه که برگردان فارسی نوشته ها قرار بدید خوب چه اشکالی داره تابقیه هم استفاده کنن.

[Admin]

از فاطمی عزیز و همچنین 4z4 خوبم بخاطر نگاه عمیقش به مسائل ممنونم
بدون شک دید ما در استان و مخصوصا در تمام فضاهای وب باید به گونه ای تغییر کند که بتوانیم فرا مرزی و منطقه ای عمل کنیم.تا بتوانیم بهتر و مثبت تر خود را در خارج از استان مطرح کنیم.
زیبایی گاهی زبان خاص خودش را دارد و گاهی نیز نیاز به مترجمی برای انتقال آن زیبایی احساس می شود و به عقیده ی من این هم یکی از آن وارد است .سیستانی یا بلوچی فرقی نمی کند.بنده هم پیشنهاد می کنم اگر مقدور باشد برای پستهای منتخبی ترجمه به زبان فارسی هم قید شود تا همگان از این زیبایی بهره ببرند.چرا که به اعتقاد من این یکی از زیباترین تاپیکهای سایت است و به خوبی می تواند با کاربران مختلف ارتباط برقرار کند

[fatemi]

با تشکر از دوستان
حال که دوستان با ترجمه این نوشته ها موافقتر هستند من هم سخنان دوستان را میپذیرم.
ضمنا از دوستان تقاضا دارم روی این بخش بیشتر کار کنند.
همچنین نام این موضوع رو به ((دفتر خاطرات به زبان محلی)) تغییر میدهم.

[fatemi]

دل مه ور تالار یگ پرزه شده بو.
امرو یگ له له بگه چه خور از تالار شمه؟
و رگه غیرت مه ور خوا.
لباسه محلی ره بر خ کردونو بیومدو تالار شرو کردو و نویشته....
هرکسی کو دور ماند از اصل خویش/بازجوید روزگار وصل خویش...

دلم واسه تالار تنگ شده بود.
امروز برادری به من گفت چه خبر از تالارتون؟
به رگ غیرتم بر خورد.
لباس محلی پوشیدم و اومدم تالار و نوشتن رو شروع کردم.
هرکسی کو دور ماند از اصل خویش/بازجوید روزگار وصل خویش...

[fatemi]

چن روزه دل مه گور گور مئنه. دوس دارو دره(داخل) سرا برشینو نو آسمونه سه کونو نو روزه خ بیگه(عصر،غروب) کونو. بد(بعد) از چن رو که امتو بودو امشو آسمو صدایو در اومه نو چشه خا وا بکردکو شرو که و گریه کرده. آسمو بدی که امرو 9 ما (ماه) استه که مه سوره(آه و ناله کردن) منو شرو که وحال مه و گریه کردنو پیخال کشیدنو برقک زده. وله هیج روزه نمشو که دل یگ سنگه ر و ره بیرو...

چند روزیست دلم میلرزد. دوست دارم داخل حیاط خانه نشسته و به آسمان بنگرم روزم را به پایان برسانم. چند روزی اینچنین بودم تا امشب که آسمان به صدا آمد و چشمش را گشود و گریستن گرفت. اسمان دید که امروز ناله و شیون من نه ماهه شده است پس گریستن گرفت و فریاد کشیدن و برق زدن. اما افسوس که هرگز دل سنگ را نمیتوان به راه آورد...
آسمان امشب: