سیستان و بلوچستان سرزمین دریا و کویر - سیستان و بلوچستان

با تو هستم

با تو ای سیب رانده از بهشت

نیمی گاز زده

نیمی سوخته

دندان تیزی ندارم

کبریت هم در کار نیست

تنها قلمی لا به لا ی انگشتها یم می چرخدتا بر ان د رخت ا فسانه بنویسم

اخ

با سلام

غزلی با محتوای غنی و زیبا ادراکی خاص که همانند رنگی یکدست در تمام شعر که فضای هماهنگی ساخته که تا ثیر گذار می باشد زیبا بود

ما نا بمانید

بدرود

اسمان زیر زمین اینه دراینه می شکند وچهره تارمن از چهار سوی اتاق نعره می کشد می بلعد پیکرم و فرو می ریزم به جستار ریشه ها که هر یک سرگردان در جستجو حیات ریشه ها در رسوب خود می ما نند تا صنبو بر ها گستره امن پرنده ها باشند می گذرم می گذرم تا به اسمانی زیر زمین برسم اسمانی سرخ با ستارگان کبود و کبو تر...

رنگ بوسه عطر گیسوان و حشی پیچیده بر تلا لو مهتاب بوسه جز تمنایی نیست درشبستان رویا بو سه گم شدن در غر قا ب ظلمت هر زمان مو ج زند رنگ بوسه در خیالت نهان دار در گنجه اتاقت چشم را رنگ هوس بوسه بر نمی تابد بوسه تنها پیا می ست پیامی که می گوید دوستت دارم بی محابا نامی برایش انتخاب نکردم پشت ان در تابوت ...

آوای مهر و می بارد برف و من پر لهیبم از حس این احساس نور هزاران افتاب می سازم بر سفره این اسمان سرد و کور بر دستهای سرد وسفید این خاک می ریزم هزاران یاس سفید نور و می بارد برف قدم می نهم بر کو چه های سوت و کور می روم در دل باغ می زدایم غم سرد را از دل خسته این خفته این باغ می چینم هزاران دانه انار ...

با سلام

به معصو مه عزیز و جناب پیام سیستانی از شاعران خوب این مرز و بوم که با عث افتخار من می باشد که در کنار شما عزیزان در این دنیای مجازی باشم

"کوهها باهمندو تنهایند" همچو ما با همان تنها یان"

با تشکر و سپاس

سا یه غربت بوی کافور می دهد امشب این غربت بر کفن پوسیده دلم اهوی گریزان خویش را بر کدامین دست غریب بر کدامین دشت غریب بسپارم شعمهایم را خاموش می کنم و کورمال کورمال پایانه ان روز ها را دنبال می کنم تا شا ید پروانه هایم را پس بگیر م بوی کا فور می دهد این غربت بر کفن پو سیده دلم امشب

اسم کتاب پنجه در باد به نام او........... تقدیم به انان که از فراق به اشراق رسیدند اما با تلخ خون....... راستی با امدنت عشق شدم برامده از سر زمین نیم روز و پر و ر ده بر دامان سبلان فرا ق لجظه هایم را در اسیاب درد هایم می سایم از رخت اویزان تنهای اویزان می شوم هر دردی از من درد دیگری می زاید بر دفتر...