پراکندگی : طوایف براهویی درمناطق زیر سکونت دارند :
1- پاکستان : مراکزعمدهی آن ها دربلوچستان وسند ، اطراف کویته کلات خاران ، حوض دار ، نوک کندی ، دالبندی ، پنجگور ،؛ تربت ولس بیله است ( ایرانیکا ، 433/ 1Ѵ )
2- افغانستان : گروهی ازبراهویی ها ی نیمه ساکن در مسیر رود هلمند ( هیرمند ) از چهاربرجک به طرف مشرق تا شُراوَک و نوشکی مسکن گزیده اند اینان طول سال را در شراوک زندگی می کنند و شماری ازآن هازمستان را در رودبار و هلمند سفلی می گذرانند ( ایرانیکا ،434 / 1Ѵ )
3- ترکمنستان : اجدادآن ها در سده ی 14 ق. به همراه بلوچ ها و افغان ها به این منطقه مهاجرت کرده اند واکنون بیشتر در واحه ی مرو زندگی می کنند ( همان جا )
4- ایران : براهویی های ایران ازحوزه ی بلوچستان به ندرت بیرون رفته اند و بیشتر درنواحی سراوان ، خاش و سیستان پراکنده بوده اند شهر سراوان در قدیم اردوگاه تابستانی براهویی بوده است ( همان جا ) تیت می نویسد در سال 5-1904 از بهرام زیی براهویی 106 خانوار و از کرایی براهویی 185 خانوار درخاش زندگی می کردند ( تیت ، 323 ) بنا به روایات شفاهی در زمان مددخان کرد درخاش میان او وگروهی از براهویی ها جنگ در گرفت و با آنکه براهویی ها شکست خوردند ولی گروهی ازآن ها در همان جا اقامت گزیدند و جمعی نیز به همراه شریف خان به سیستان رفتند ( تحقیقات میدانی مؤلف ) ملارگام از شعرای محلی خاش که شاعر معاصر ومخصوص مددخان بود دراشعار خود به این جنگ اشاره کرده است ( زندمقدم ، 2/501-502 )
گزارش های مکتوبی در باره ی اقامت براهویی ها درسیستان در دست نیست و حتی مؤلف جغرافیای نیمروز که کتاب خود را در1288 ق. تألیف کرده و شمار طوایف سیستان را ذکر کرده از براهویی نام نبرده است ( کرمانی ، 62- 65 نیز فهرست 209- 212 ) اما سه دهه بعد تیت از حضور دو هزار براهویی در سیستان خبر می دهد (ایرانیکا، همان جا) براهویی ها پس از مهاجرت به سیستان با طایفه ی قدرتمند سربندی که خود را با براهویی ها از یک تبار می دانستند متحد شدند این دو گروه قنبر بنیان گزار حکومت کلات را اولین رئیس خود می دانند ( جانب اللهی ، 139، 147 ، 149 ) براهویی های نیمه چادرنشین ایران تا چندی پیش تقریباً همگی در سیستان زندگی می کردند وتنها معدودی از آن ها نزدیک خاش اقامت داشتند(ایرانیکا، همان جا گروسی جانب اللهی ، 643 )
ادامه دارد
ادامه دارد
#_ftnref1