بيا سرخاب چشمان جواني
دوصد لعنت بر اين لفظ گراني
بيا اي گوجه سرخ اناري
تو اي زيباترين عطر بهاري
خوشا وقت خريد كارتني ات
نه حالا با گرم ،مثقال جاني
كنار سفره هاي هفت رنگي
تويي با مايه داران در تباني
بيا اي بي وفا كردي فراموش
تو ديرين يار ما املت خوراني
كنار دستفروشان بوده اي تو
و حالا در ته ماركت نهاني
كنار موز و انبه مي نشيني
چنان لم داده اي گويي تو خاني
كه بادمجان برايت گشته دلتنگ
دلي نشكن عزيزم تا تواني
هواي طعم سالاد تو كردم
بيا يك وعده اي اندر مياني
خوشا بوي تو با شيشليك زيبا
كه با آن،هوش از اين سر مي پراني
بيا از گونه هايت گاز گيرم
سه وعده بوده اي با من عياني
چو ناشكري نمودم بهر گوجه
بيامد آن بلاي سخت ناني
اگر روزي بديدي سفره اي باز
كه دارد گوجه هم نان دهاني
بدان آنجا بهشت اين زمين است
و يا يك قطعه اي از آسماني