مختصری از زندگی نامه ی علامه محمد شهداد مسکانزهی[/b]
[b] علامه محمّدشهداد، دروس مقدماتی و....
فقیه عالیقدر، علامه محمد شهداد مسکانزهی تقریباً در سال 1342 هجری قمری در روستای کهنملک سوران، از توابع شهرستان سراوان، بلوچستان، در خانوادهای متدّین به دنیا آمد. در آن زمان عمدهترین راه سوادآموزی و کسب دانش، پیوستن به مکتب خانهها بود، روخوانی قرآن مجید را در زادگاه خویش از فردی به نام ملاعثمان در سنین کودکی فرا گرفت و پس از تحصیلات ابتدایی از ادامة تحصیل در علوم دینی و حوزوی منصرف شد، اما حادثهای در زندگیاش رخ داد که نقطه عطفی در زندگی وی به شمار میآید، پس از وقوع این حادثه بود که به فراگیری علم و دانش روی آورد. چنانکه خودش مینویسد:
«اما پس از مدتی به موجب «والله یهدی من یشاء» ایزد متعال چراغ هدایت در راه این حقیر که در طرق ضلالت حیران و سرگردان بودم فرا داشت، بدینگونه که برادر کوچکترم وفات یافت و بر حسب فرمایش خداوندی «عسی ان تکرهوا شیاءً و هو خیرلکم» این امر سبب انابت به سوی خداوند متعال شد، چنان که خوف الهی در قلب واقع و در فکر معاد و اعادة سعادت قبلی از دست رفته افتادم.»
پس از این حادثه، از حسن اتفاق در سال 1357 هجری قمری مرحوم ملا عبدالرحیم که از بستگان مادری ایشان بود از منطقه ناهوک به قریه کهنملک وارد شد و بنابر تقاضای مردم محل به عنوان امام جماعت مسجد روستای کهنملک کار خود را آغاز کرد.
علامه محمّدشهداد، دروس مقدماتی و....فارسی را نزد ایشان فرا گرفت و سپس برای ادامة تحصیل، پیاده و بدون همراه و راهنما عازم منطقة «سرباز» شد و با آنکه آشنایی قبلی با راه سرباز نداشت پس از چندین شبانهروز پیادهروی به روستای دپکور بخش سرباز رسید و نزد عالم برجسته و مجاهد نستوه، علامه عبدالله ملازاده، پدر بزرگوار دانشمند شهیر و مؤسس حوزه علمیه دارالعلوم اهلسنت زاهدان مولانا عبدالعزیز ملازاده به فراگیری علوم اسلامی پرداخت و به مدت دو سال از محضر پر فیض این عالم ربانی بهرهمند شد و کتب مبادی علم فقه مانند قدوری، کنزالدقائق و منیهالمصلی را نزد ایشان خواند و در اوایل سال 1360 هـ . ق از سرباز به سراوان بازگشت.
عزیمت به شبه قاره هند
سپس به منظور ادامه تحصیل در ماه ذیقعده سال 1360 هـ . ق به شبه قاره هند که در آن زمان هنوز زیر سلطه انگلستان و از مستعمرات آن بود، عزیمت کرد. این بار نیز از دهستان سوران (بلوچستان ایران) پیاده و مشتاقانه جهت کسب علم رهسپار هند شد. آری این تشنة علم و معرفت با پشت سرگذاشتن دشتها و آبادیها، پس از پیمودن صدها کیلومتر راه، خود را از طریق شهر مرزی «پنجگور» به کویته رسانید و رنج و خستگی راه را با جان و دل خرید زیرا گفتهاند:
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور
علامه محمّد شهداد(ره) در شهر کویته به کمک عالم ربّانی قاضی عبدالصّمد(ره) که در آن زمان از طرف والی قلات به عنوان قاضی وقت در شهر سریاب کویته مشغول خدمت بود به مدرسه علوم دینی «جامعه نصیریه(جامع نصیریه توسط والی قلات مرحوم احمدیارخان تأسیس شده بود و برای تحصیل طلاب بلوچستانی اختصاص داشت و هزینه مدرسه توسط ایشان پرداخت میشد(علامه)) کویته راه یافت و مبادی علوم و فنون عربی از قبیل صرفمیر، نحومیر، شرحمأهعامل و هدایتالنحو را ظرف یکسال در مدرسة مذکور فرا گرفت. در همین سال حضرت مولانا عبدالعزیز(ره) فارغالتحصیل شدند.
علامه محمّد شهداد در این مورد مینویسد: «در همین ایام، یعنی در سال 1360 هـ . ق جناب مولانا عبدالعزیز سربازی فرزند حضرت استاد مولانا عبدالله رحمهالله از دهلی هند فارغالتحصیل شده و با عدهای از علمای فارغالتحصیل به منطقه دهادر و مدرسهای که بنده در آن مشغول تحصیل بودم، آمدند و پس از چند روز اقامت عازم بلاد خودشان شدند. بدین صورت سال شروع به تحصیل بنده همان سال فارغالتحصیلی مولانا عبدالعزیز میباشد.»
در سال 1361 هـ .ق والی قلات به مدیر مدرسه جامعة نصیریه، مولانا محمدشریف کشمیری، اعلام نمود که هیأتی متشکل از 30 نفر از طلابی که در سطح بالاتری هستند را انتخاب و با مخارج والی قلات به دارالعلوم دیوبند اعزام کنند. بنابراین دستور 30 نفر از طلاب زبدة مدرسه تحت سرپرستی دو استاد برجسته از ایستگاه راه آهن سیبی به وسیله قطار به دارالعلوم دیوبند اعزام شدند که یکی از این 30 نفر علامه محمّدشهداد بود.
در دانشگاه دیوبند
علامه محمّد شهداد در سال 1361 در دانشگاه دارالعلوم دیوبند هند ثبتنام کرد و در رشتههای علم فقه، منطق، کلام، ادبیات عرب و دیگر علوم اسلامی به تحصیل ادامه داد و از محضر اساتید برجسته و نامدار آن دیار از جمله شیخالاسلام علامه حسیناحمد مدنی، شیخالادب مولانا اعزازعلی، شیخالمعقول و المنقول مولانا ابراهیم بلیاوی و مولانا عبدالسّمیع رحمه الله و دیگر بزرگان و پیشگامان نهضت اسلامی هند استفاده نمود و از آنان درس آزادی، شجاعت و شهامت را در کنار علوم متداول زمان فرا گرفت و سرانجام در سال 1367 هـ .ق برابر با 1325 هـ . ش سال آزادی هندوستان از چنگال استعمار انگلیس و تقسیم آن به هند و پاکستان، پس از پایان تحصیلات عالی به ایران بازگشت و در دهستان سورانِ سراوان، فعالیت خود را در زمینههای مختلف علمی و فرهنگی از جمله تدریس، تبلیغ و حل و فصل خصومتها و مبارزه با مفاسد اجتماعی و پاسخگویی به نیازهای معنوی مردم این دیار و گسترش امور فرهنگی و مذهبی، آغاز نمود. با تلاشهای شبانهروزی ایشان شهرت علمی و سخنوری ایشان سراسر منطقه را فرا گرفت و مردم از نقاط دور و نزدیک برای استفاده از این مشعل فروزان علم و عرفان گرد میآمدند.
نخستین سفر حج
علامه در سال 1369 هـ در ماه شوال از راه آبادان و کویت به منظور ادای فریضة حج عازم حرمین شد و به توفیق خداوند به زیارت خانه خدا و حرم رسولالله صلیاللهعلیهوسلم مشرف شد و مناسک حج را انجام داد.
فعالیت در حوزه علمیه مجمعالعلوم سرجو
در سال 1375 هـ . ق علمای منطقه بنا به دعوت عدهای از مردم مؤمن و متعهد سراوان در منطقة سرجوی سراوان نسبت به تأسیس مدرسه دینی مجمعالعلوم بحث و تبادل نظر کردند. در آن جلسه که اکثر علمای بلوچستان به خصوص علماء و رهبران بزرگ فکری و دینی بلوچستان از جمله حضرت مولانا عبدالعزیز ملازاده رحمهالله، مولانا سیدعبدالواحد سیدزاده رحمهالله و مولانا قمرالدین ملازهی رحمهالله شرکت داشتند، مقرر گردید که مدرسه در محلة «سرجو» تأسیس شود و حضرت علامه اداره مدرسه را به عهده گیرند اما ایشان بنابر عللی درسال نخست موفق به اداره آن نشدند که به همین خاطر در سال اوّل، مولانا عبدالواحد سیّدزاده مسئولیت ادارة آن را پذیرفتند. پس از گذشت یکسال علامه رحمهالله از « سوران » به « سرجو» منتقل شدند و اداره این مرکز علمی را به مدت 25 سال ( تا سال 1360 هـ .ش) بر عهده داشتند.
در سال 1360 بنابر پیشنهاد بعضی از دوستان به زاهدان مهاجرت نموده و با پذیرفتن عهدة قضا در دادسرای انقلاب اسلامی، به عنوان حاکم شرع به خدمت مشغول شدند. ایشان در این مدت نیز از نشر معارفاسلامی غافل نماندند و در مدرسه علوم دینی حمادیه جامجم زاهدان به تدریس پرداختند.
جایگاه علمـــــــــــــی
حقا که فقیه عالیقدر علامه سراوانی رحمهالله در علم فقه دارای بصیرت و تبحر فوقالعادهای بودند و در این باب زبانزد خاص و عام بود. هرگاه مسئلهای از ایشان استفتاء میشد فوراً بدون مراجعه به کتاب، مسئله را با ذکر منبع پاسخ میدادند. به همین دلیل ایشان به لقب «فقیه بلوچستان» معروف بودند.
همچنین در علم منطق و فلسفه مهارت کافی داشت و گفتارش مستند و بر پایههای منطقی استوار بود. در هر موضوعی که بحث می کرد، ابتدا آن را به دو بخش صغری و کبری تقسیم مینمود و سپس نتیجة منطقی آن را استنباط میکرد و به حق باید این گونه میبود، زیرا ایشان از شاگردان خصوصی شیخالمعقول و المنقول، مولانا ابراهیم بلیاوی رحمهالله بودند.
خصـــــــــــــــوصیات اخلاقی
علامه محمّد شهداد رحمهالله با آنکه از نظر علم و دانش مدارج بالایی داشتند و از نفوذ و ابّهت خاصی برخوردار بودند، ولی بسیار انسان متواضع و فروتنی بودند و مجلس ایشان همیشه کانون صفا و صمیمیت بود. امّا در عین حال بسیار قاطع و رک گو بودند و همواره از حق و حقیقت دفاع میکردند.
آثار علمی
از ایشان آثار گرانبهایی به جای مانده است که میتوان کتابهای ذیل را نام برد:
تألیفات:
1ـ زبدةالعقاید
2ـ سرور شهیدان
3ـ قول معقول در حکم آمپول
4ـ نماز مصور
5ـ فضیلت جمعه
6ـ بیتالمقدس و فتوحات اسلامی
7ـ جامعالمسائل ( در دو جلد)
8ـ داستان وفات خاتم الانبیاءصلیاللهعلیهوسلم
9ـ اثبات وجود خداوند عزوجل
10ـ رفع الالتباک عن حکم التنباک
11ـ فضایل و مسائل رمضان
ترجمهها:
1ـ تفهیمات حضرت علی رضیاللهعنه
2ـ عقد امکلثوم
3ـ تیسیرالمنطق
4ـ نماز کامل
5ـ علوم القرآن
به سوی دیار جاودان
علامه محمّد شهدادمسکانزهی در فروردین سال 1366 هـ . ش جهت شرکت در اجتماع سه روزة نهضت دعوت و تبلیغ عازم پنجگور پاکستان شد و در آن همایش باشکوه شرکت نمود، ولی قبل از پایان اجتماع شب هنگام پیک اجل به سراغش آمد و او را از میان آن جمعیت انبوه برای دیدار یار برگزید؛ گویا حکمت و خواست الهی بود که ایشان بار دیگر به ایران مراجعت نکند، لذا در همان جا به خاک سپرده شدند.
روحشان شاد و تا بقای تاریخ یادشان زنده و گرامی بادا؛
چنانکه گفتهاند:
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند
و یا به قولی :
بگیر دست فقیر و بیکس و خوار
که الله دست تو گیرد به چند بار
یک امر مشترک در کل ادیان
بود خدمت به خلق از روی احسان
در این عالم ز بهر آخرت کوش
که خوف آخرت از سر برد هوش
طلب کن از خدا اعمال نیکی
زبان و چشم و گوش افعال نیکی
نمیرد آنکه نام نیک دارد
بمرده آنکه از خود بد گذارد
امین دهوار به پایان بر مقالت
که میخ آهنین در سنگ محالست
زندگی نامه ی علامه محمد شهداد سراوانی
مباحثی پیرامون فرهنگ وادبیات بلوچستان
معرفی زبان شیرین بلوچی
شعر بلوچی
معرفی و شناخت بزرگان بلوچستان
آشنایی با پیشوایان دینی گذشته و حال بلوچستان
معرفی زبان شیرین بلوچی
شعر بلوچی
معرفی و شناخت بزرگان بلوچستان
آشنایی با پیشوایان دینی گذشته و حال بلوچستان
مدیر انجمن: dehvary
- dehvary
- ادبیات و فرهنگ بلوچستان و بلوچ
- پست: 82
- تاریخ عضویت: دوشنبه ۱۴ دی ۱۳۸۸, ۲:۰۶ ب.ظ
- محل اقامت: س و ب
- تماس:
زندگی نامه ی علامه محمد شهداد سراوانی
پست خوانده نشده توسط dehvary »
لذ تي كه در فراق است در وصال نيست چون در فراق شوق وصال است و در وصال بيم فراق.
لحظات را طي کرديم تا به خوشبختي برسيم، وقتي رسيديم فهميديم خوشبختي همان لحظات بود.
لحظات را طي کرديم تا به خوشبختي برسيم، وقتي رسيديم فهميديم خوشبختي همان لحظات بود.
بازگشت به “ادبیات و فرهنگ بلوچستان و بلوچ”
پرش به
- خانه ی فرهنگ و هنر سیستان و بلوچستان
- ↲ خانه ی فرهنگ و هنر سیستان و بلوچستان
- ↲ انجمن ادبی پیام سیستانی شاعر، نویسنده و روزنامه نگار
- ↲ انجمن ادبی مهرداد مهربان فیلم ساز، نویسنده، مترجم، خواننده و اهنگ ساز
- ↲ انجمن ادبی غلامرضا عمرانی شاعر، نویسنده و پژوهش گر
- ↲ انجمن ادبی ابراهیم سرحدی شاعر و پژوهش گر
- ↲ انجمن ادبی محمودرضا آرمین شاعروپژوهش گرومسئول انجمن فرخی سیستانی
- ↲ انجمن ادبی دکترعبدالحسین فرزاد شاعر، مترجم و داستان نویس
- ↲ انجمن سیروس خمک ، عکاس
- ↲ انجمن ادبی امين الله سرابندی داستان نویس ، شاعر و پژوهش گر
- ↲ انجمن ادبی ابراهیم شیخ ویسی شاعر و نویسنده
- ↲ انجمن ادبی جواد شهنازی شاعر و پژوهش گر
- ↲ انجمن ادبی دکترمسعود میری شاعر، نویسنده وپژوهش گر
- ↲ انجمن ادبی غلام پیری شاعر
- ↲ انجمن ادبی محمدامین دهواری شاعر
- ↲ انجمن ادبی فاطمه سیستانی شاعر
- ↲ انجمن لیکو: منصور مومنی
- ↲ انجمن ادبی بهزاد محمدی
- ↲ انجمن ادبی راضيه حسينی طباطبايی شاعر
- ↲ انجمن ادبی ماشاالله خلیلی شاعر
- ↲ انجمن ادبی معصومه آتش فرازشاعر، گوینده و روزنامه نگار
- ↲ انجمن محمد شاهی پودینه ، عکاس
- ↲ انجمن ادبی سعید حاج حسینی شاعر
- ↲ انجمن ادبی داوود صیاد شاعر و خوشنویس
- ↲ انجمن ادبی حامد صوفی پژوهش گر و شاعر
- ↲ انجمن ادبی سارا سالاری نقاش، طراح لباس سیستانی، شاعر و پژوهشگر
- ↲ انجمن ادبی عبدالسلام بزرگ زاده شاعر و پژوهش گر
- ↲ انجمن ادبی عبدالرحمن حواشی شاعر
- ↲ انجمن ادبی پریا جهان تیغ شاعر،نویسنده، نمایشنامه نویس، دوبلور و مجری هنری
- ↲ انجمن ادبی ناصر نخزری داستان نویس
- ↲ انجمن ادبی غزاله حسین زاد بزی
- ↲ انجمن ادبی علی شهریاری شاعر
- ↲ انجمن ادبی عبدالحمید خدایاری شاعر، نویسنده و پژوهشگر
- ↲ انجمن پرند سرحدی نقاش و گوینده
- ↲ انجمن عادل آبیلی ، خواننده
- ↲ انجمن محسن پیری ، خواننده
- ↲ انجمن احسان سلیمانی مقدم ، خواننده
- ↲ انجمن حمیدرضا آیتی (آهنگری) محقق، آهنگساز، شاعر و نوازنده ی سنتور
- استان سیستان وبلوچستان - سرزمین دریا و کویر
- ↲ آشنایی با استان سیستان و بلوچستان
- ↲ اخبار استان سیستان و بلوچستان
- ↲ سفرنامه های سیستان و بلوچستان
- ↲ جاذبه های توریستی و گردشگری استان سیستان و بلوچستان
- ↲ محیط زیست استان سیستان و بلوچستان
- ↲ بانوان استان سیستان و بلوچستان
- ↲ صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان
- اندیشه سرای سرزمین دریا و کویر
- ↲ اتاق فکر
- ↲ ایده سرای دانشجویان
- ↲ مباحث ویژه
- سیستان - سرزمین تاریخ ، فرهنگ و تمدن
- ↲ شهر سوخته سیستان
- ↲ ادبیات و فرهنگ سیستان
- ↲ نسب شناسی اقوام سیستانی
- بلوچستان - سرزمین دیرینه ها و فرهنگ بکر و زرین
- ↲ ادبیات و فرهنگ بلوچستان و بلوچ
- ↲ تاریخچه و پیشینه ی باستانی بلوچستان
- ↲ نسب شناسی اقوام بلوچ
- آوا و نمای سیستان وبلوچستان - MultiMedia
- ↲ آوا و نمای سیستان
- ↲ عکس سیستان
- ↲ موسیقی سیستان
- ↲ فیلم سیستان
- ↲ آوا و نمای بلوچستان
- ↲ عکس بلوچستان
- ↲ موسیقی بلوچستان
- ↲ فیلم بلوچستان
- کتابخانه ی سرزمین دریا و کویر
- ↲ کتابخانه ی تخصصی سیستان و بلوچستان
- ↲ معرفی کتاب های خواندنی
- تفریح و سرگرمی در سرزمین دریا و کویر
- ↲ تفریح و سرگرمی در سرزمین دریا و کویر
- موبایل ، کامپیوتر، نرم افزار و سخت افزار
- ↲ انجمن تخصصی موبایل
- راهنمای استفاده از تالار
- ↲ راهنمای استفاده از امکانات تالار