در رابطه با پوشاک زنان سیستان زمین مطالبی رو از کتاب خانم اشرف السادات عمرانی نسب با عنوان پوشاک مردمان سیستان و بلوچستان جمع آوری کردم که در پستهای متعدد در خدمتتون خواهم گذاشت.
خانم عمرانی نسب مدیر گروه طراحی دوخت آموزشکده فنی و حرفه ای دخترانه زاهدان،مدرس دانشگاه علمی کاربردی زاهدان و عضو انجمن طراحان لباس ایران هستند.
پوشاک بانوان سیستان قسمت اول
پیراهن تاجیک:قد این پیراهن یک وجب بالای زانو است و دارای یک برش راسته است که در دو طرف پهلوها چاکی تا بلندی باسن دارد.جلو این لباس تا زیر سینه باز است و سجافی مزین به گلدوزی با نخ سیاه(سیاه دوزی) دارد.سرشانه و آستین بدون درز روی دو لا بسته برش می خورد و آستین از سه برش تشکیل شده است
۱-راسته آستین
۲-برش مثلثی که از کارور تا ۲/۱ آستین قرار می گیرد.
۳-مرغک که برای راحتی پوشنده به آن دوخت می شود.
چاک بلند این پیراهن به علت پوشیدن دامن پرچینی است که در اصطلاح محلی این رودرزی را سیه دوزی می نامند.سیه دوزی در انواع نامهای محلی تخم خربزه،دندون بره،پا مرغک،زنجیره،تور،پنجولک دوخته می شد.
تُنبون:دامن پرچین که در منطقه به تنبون شگاد معروف است.زنان سیستانی دامنی را به جای شلوار در زیر پیراهن تاجیک می پوشیدند که عرض دامن به ده متر می رسید.کمر آن لفیفه ای بود و به وسیله بندهای بومی که توسط بانوان خود منطقه بافته می شد بر کمر استوار می گردید.بعضی از بانوان تا سه عدد دامن پرچین روی هم می پوشیدند که لبه این دامن هم به وسیله نخ سیاه دوزی می شد.
این مطلب ادامه دارد...