امروزه پلاستیک‌ها به اجزای پایدار پسماندهای بسیاری از سواحل جهان، حتی در مناطق دورافتاده، تبدیل شده‌اند. منشاء این پسماندها گاهی کشتی‌ها و قایق‌ها و گاهی آلودگی‌های راه‌یافته به درون رودخانه‌ها است.پلاستیک را نمی‌توان از بین برد و هیچ نوع باکتری‌ای قادر به تجزیه‌ی آن نیست. نور خورشید، نمک و نیروهای مکانیکی می‌‌توانند پلاستیک را به قطعاتی کوچکتر تبدیل کنند، اما نمی‌توانند آن را از بین ببرند.سالانه بیش از ۶ میلیون تن پسماند پلاستیکی از طریق دریاها به سواحل راه می‌‌یابد و حدود سه‌چهارم از زباله‌ی موجود در سواحل را پلاستیک‌ها تشکیل می‌دهند.مرگ گونه‌های جانوری هر ساله بیش از یک میلیون جانور،شامل پرندگان و ماهی‌ها،جان خود را بر اثر بلعیدن خردهپلاستیکها از دست می‌دهند.
برخی از بخش‌های تشکیل‌دهند‌ه‌ی پلاستیک، مانند"بیسفنول آ" یا Bisphenol A، در صورتی که از آن جدا شود می‌تواند برای انسان خطرآفرین شود."بیسفنول آ" را می‌توان در خیلی از موادی که کاربرد روزانه دارد دید. کارشناسان بخصوص نسبت به وجود این ماده در شیشه‌شیر یا پستانک بچه‌هشدار داده‌اند."بیسفنول آ" حتی به میزان کم هم خطرناک است. مقدار کمی از این ماده می‌تواند بر سیستم هورمونی اثر منفی بگذارد.تحقیقات نشان داده است که "بیسفنول آ" در حلزون‌های ماده باعث تخم‌گذاری بیش از حد می‌شود. در حلزون‌های نر نیز این ماده می‌تواند به ناباروری منجر شود. این ماده در میمون‌ها حتی سبب ایجاد ضایعات مغزی می‌شود.آندریاس گیس از اداره‌ی فدرال محیط زیست آلمان می‌گوید: «می‌دانیم که "بیسفنول آ" به ویژه قبل و اندکی بعد از تولد بر روی رشد و تکامل جانوران تأثیر می‌گذارد. این تأثیرات را می‌توان در رشد و تکامل ارگان‌های جنسی، تکامل رفتاری و حتی ایجاد انواع سرطان‌ها سال‌ها بعد از تولد مشاهده کرد».آندریاس گیس می‌گوید، بیم آن می‌رود که این ماده در انسان نیز پیامدهایی مشابه به دنبال بیاورد.
منبع: http://www.dw-world.de/dw/article/0,,6416668,00.
