آسمان دل

[masoud miri]

^{آسمان دل من نبود
با کلمه هایم می آیم
این شهر با سیاهه اندوهم نسبت دارد
با کلمه هایم میبارم
و هوا خیس می شود حوالی چشمانم
باران ، عزیز جان !
تو که آمده بودی با ابرهای این همه دلگیرت
بنفشه های خنده لبهایم را هم می آوردی !}