کاسه های ریگ

[razie.h.t]

ما که همیشه در حوالی خشکسالی ها پرسه میزنیم .در تاریخ تولدمان نوشته اند که درخشکسال عاطفه در خشک روز بی عدالتی در خشک ساعت اندوه به دنیا آمد تا در خشکسال نمی دانم چه بمیرد. با چشمانمان رج می زنیم انتظار را بی نمی که ببارد .ما نفرین شدگان به کدامین گناه می سوزیم در این قحط سالی های 365 روز و کبیسه های بی هیچ تخفیف .
اینجا کنار خاکی هامون نشسته ایم
با گرد باد گَرد به گردون نشسته ایم

گردیگران به دور قدح باده خورده،ما
با کاسه های ریگ به هامون نشسته ایم

واگویه خوان و تب زده حسرت نشین درد
بر رهگذار باد چو مجنون نشسته ایم

ابلیس مرگ بوسه به تاریخمان زده است
کاین سان اسیر افعی افیون نشسته ایم

ناباورانه از پس جور شغادها
چون تهمتن به چاه شبیخون نشسته ایم

[payamsistani]

درود بر راضیه عزیز

براستی که غزل استوار و پر توانی بود. پختگی زبان و نیز تنومندی اش بسیار ستودنی بود . شاید یکی از مهم ترین ویژگی های شعر هایت تندرستی زبان و نیز روانی شان باشند . دست مریزاد. همواره شعرهایت را می خوانم و سرخوش می شوم.

پیام سیستانی

[aminnoura]

خیلی زیبا بود. با اجازه شما در وبلاگم استفاده کردم.

[shamimeeshgh]

با عرض سلام
راضیه عزیز
از شما خیلی تشکر میکنم و بابت این همه ذوق شعری بهتون تبریک میگم
امیدوارم همیشه موفق و پیروز باشی

[salam]

غین غزل تو غسل غم من شد
زلف غزل تو نسل خم من شد
لطف غزل تو پر کرد پیاله
لعل غزل تو فصل جم من شد
غ زل یعنی غزل از زبان زیبای راضیه گرامی تمام غمهای مرا غسل داد درود بر شما سرکار خانم راضیه حوشحال شدم و امیدوار از خواندن غزل زیبا و به قول استاد پیام سیستانی گرامی استوار و پر توان و به نظر من پر معنا ثابت کردی که هنوز هم در سر زمین اسطوره ای سیستان و بلوچستان رابعه ها داریم و رابعه حضداری ما امروز راضیه سیستانی است همچون غزلهایت همیشه استوار پر توان باشی.
(عبدالسلام بزرگ زاده )