شعر سیستانی

[parya jahantiq]

سلام
لذت بردم
*******آفرین دوست خوب من **********

[Hamoon Sistani]

خِیراتِ دُو چَشْکِه بادُمی تو مائُور
مسْتک وه شمال و سِی مکو از رِی دُور
ای دونِه کِه رُوی دِلکِه مِه بِشْتِی تو
ناجْگ مْبَنْده نو باز مِی شو ناسُور

جواد شهنازی

[Hamoon Sistani]

خلائِق خوار، زْمی خار و دِله خوار
مه خُرَّم مْخوارِه خُو خَروار وه خَروار
خدایا خلقِ خار خِیروا بُو خِی خِیر
کِه خارَه غُط خره وه پوی خاکسار

جواد شهنازی

[Hamoon Sistani]

[Hamoon Sistani]

سِیتک و سرْچک

عِیده نو باغا پر گُله
نوبتِ چَچِه بُلْبُله
بُرک پزِه، کْلُوچه کُنِه
تجْگی وه زِیر دُوده کُنِه
خُسو نو چل­مشْکه کُنِه
یگ دمِه قْلَه­ پُوده کُنِه
نلِّه کِه تو گیره کسِه
ورِ نْکشه شااِنْفسِه
مه مِی­ نِه چاپِ دُو چووه
آله کِه روزِ ما شووه
خُورْد و کَلو از دِل و جو
وَه مدارِه دول و تُومّکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

چرْچرکو وه چرْچرِه
دَرسِه کِه خُندَه از برِه
چُلُّکِ سُرْخِ دَرِه تُنْگ
اَلْوونِ­ یو اسْته نوورِه
(اُشُن کِه پْخوایِه جیک زنِه
دَر زِنْدونِ سِکنْدِه).
آخُنْدکو ور سرِ گُل
خِی اَم و گْده دَس وه کْمرِه
مْیوتاشِ دستِه لیچّکو
اَر که داره خُت خوا سرِه
سِی کو کی جَم شُل قبا
چِنْدِه بخیل و لنْدکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

از زورِ خشْم وه بُول­ بُوله
بُلبُلِ باغِ شِیبِ جک
مْخوایه کِه سر آخُنْدکه
از غِیظِ خوا پْکُتّه وه دک
مِی­ گه گُلِ مْنه دُوزّیده
ای جونِ مرگِ وغ وغک
طافِه دُو چلِّ دُو پُولی
گُم شه­ ئِه سر شو وه درک
بْیه ایشْنه امْطو بْرُفُنِه
کِه تا اُغُنی نکْنِه دک
نِلّه کِه دکّه وَه درِه
بْیه بْیه­ رِه ساز و غِیچکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

پُتُّکو خِی خوا دو‍وِ جک
مْخونِه نو سَر وه کُورکُورِه
کرّکو زِیرِ کرْمکه
چوت کرْده نو وه کرْکرِه
کْمَلکو اَرکه ور سرِه
سَر وه ردِ یکّ و دْگرِه
مورو اُسَر وه رِیسکِه
سر کارِ لپّ و لِیسکِه
رَه­ ره مْکُتِّه یگ بدیله
ته بُکْنِه دونه دخیله
چُوچَگو مِی­ نِه چیکّ و چیک
از رنْدِ مرْغِ خَزکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

سَگ والِی دک وه درْدره
خرکِه کچَل وه عرعره
گنْگرِ لُکِّ بِی­ سِدِه
اُمده کِه گرْده گَنْگ بره
چُرْتکِ چلْگِ چُرْمِتِه
مخوائه کِه آدَم پخره.
تَلکِ جَلدِه دَرِه کُرْغ
وه اَشْنه و وه جُل‌جُله
شَرْتکِ طافِه لنْدکو
مِی‌گه کِه ور سرِ گُله
دعا کو ولْکِه کِه پْکنه
گُرّ شْنه گوجِ سُورکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

موکِه گُلی سَر وه زُنُو
وه فِکْرِ جِیزِ ماگُله
پَرْته اواسِ سُخْتِه­ یو
خِی خُت خوا سر دُوچُنْگُله
مِی­ گه توارِه شُسْته­ دو
گرْدکِی زِیرِ شاگُله؟
(آجِیزِه ای شَر و دیار
ایمْنه مْچَله خِی روزِگار)
اُدَس وه زِیر سائِه دِوال
وه نزْدُوکی دُرْچِه موال
دُو سه تّه گوچه خِی گْدکِه
سَرْکُتو خِی لُوَتکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

کُچّ دکُنْچه کُنْجِ خَم
بی­ بی ره بی، درْجکیده
وه بونِه جِیزِ گوچِه خوا
وه جونِ چَرک لگیده
رُو پو یو خو شْته سَنْگُکی
نواسَکِه سُلْبِ بَنْدُکی
وه رُوی کُتّه پسِ دک
چاجُوشِ­ یو وه قُل­ قُله
دَم­بَسْتِه بسْتِه لاغره
پِینَر وه برْکِه­ یو شُله
مِی­ گه بْدِه نَنه کوم زنو
یک لِنْگِ نونِ بُرکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

مَرْدینِه خونه شْنسْتِه­ یو
وه رُوش خوا صابُو مالیده
وَه دِشْته پاکی کونِه ره
بَرُت خوا ناگْمو تْراشیده
بونه که شاشِ شاگُله
کِه رُو پو بی‌بی شاشیده.
(سِی کو چِه روزگارِه­ یه
اَر چیزِه بوِنه کارِه­ یه).
بَپُور اُدس وه سر دُو پو
شْنسْتِه­ یه نو سَر وه کُوتو
خُلقِ یو تَنْگه بَپُورک
خائِه­ نه کِنْده مَرکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

جا مِدُنی، چِنگِ مزار
پُورْمَرْدْکُنک مِی­ نِه قطار
سُون آسْمو اسْته کْلکِّ شو
بسْته شْته باز سر چکِّ شو
وه سُورسُور و وه غرغرِه
کِه تیرْگِ شْنه نْبره دْگرِه.
کِنْجَکو مِی­ نِه سمگُل
جَمِه اُدَس یقُل دُوقُل
پْسَرْکو ای نیم سَر وه بُودو
داره خِی اَم مِی­ نه خُسو
گاِئِه تکّی گائِه چَشک
وه سُلْبی خِی یکّ و گْدکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

رَرَوی مْیُمْده، جْوونْککِه
دیده جکِّه ام­جَرکه
خرکِه خوا مْخواسْته­ او دِه‌یه
بسْته‌ده پِیشِ سَرکه
وا بُوده کُوتْرُو غپ‌غپی
غَپ برْده لِنْگِ خَرکه
کَرَکِه ام سُو مْچریده
تیشْت زْده پْرتِّ پْسَرکه
تو سِی کو ور چخْلِه اووِه
آدم و مال دَس وه یکِه
کِه یکِّه سُون شو نکْنه سِی
یا نْبره اَقِ شْنه دْگکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

زمونه خِی مه سر لجه
یا سرِ شانسِ مه کجه
اَرْکه ره پْخوائی سِی کُنی
وه شُومْکی یو وه وک‌وکه
خرْچه وه کارِ مَرْدُمه
اَر سُونِه بُوکّه یا دکه
نه نونِ گرْم وه تُنْدُوره
نَه اووِه کِه بُگی خْنکه
دسْتِه اُدَس گُر وه گُره
جَمِه ای­ دَس وه سرْچکه
وه منْدِ خُت خوا خِی گْدکِه
پونِ خوشِه وارِیزکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

اَرْکه وه فِکْرِ خُت خِه­ یه
خِی دِلِ خُرم و رِیشِ خوا
نزْدُوکه چارْدُوگرْده شَه
سِی کُنِه دور و پِیشِ خوا !
از تووِ خُتْکی بگْذرِه
غَم برِه قوم و خِیشِ خوا
پو شه­ ئِه دُوره سِی کُنِه
شُومْکی ره بِلِّه اِی کُنِه
مْخوائِه غمه بِی­ اوش کُنِه
چاپِ خوا خُوب وه جوش کُنِه
ور امی گرْد دَس وه یکِه
وَه مْدارِه تیر و تُوپّکِه

وه کارِ چاپ و سرْچکِه
پو شه ئِه پْخونِه سِیتکِه

جواد شهنازی

[حسینعلی]

سلام.بسیار عالی بود.مانا باشید

[Hamoon Sistani]

شعر کودک:

کْریچو کْریچو پَنْدونه
انارِ دونه دونه
رمّه وه دَرِه گاشِ خوا
بِی مُچ و سَرکُتونه
ایزقَر دادو بِی داد
از غچ غچِ سَگُنه
توبه شو باز دُوزُّنِ رَخ
رِخْتَه وه دِی دولِ ملَخ
مَرْدکُنِ دِی ایچٌکه نی یِه
کِه مِشْمه ره یاری کُنِه
ور خاطِرِ یگ لُقْمِه نو
رفْتَه کِه بِیگاری کُنِه
خُدا خُدای کْملکو
وه آی دِل مه خُورْککو
ای دُوزُّنه تو رُسْوه کو

زنجیره درِ اَمو
اَمونه کِنه بدونه
سلِّ کِنه کِه پْخونه؟
جواد شهنازی

[Hamoon Sistani]

« بهاریه » !!!

اوا خُش گشْته نو بوی بُهاره
دُوواره زْمی وه چار دَرْدی دُوچاره
مِه پِنْدارو کِه خو دیدا ای روزه
کِه سیسْتو پونِ قَدیم لاله¬زاره
مالِسْته سْوِیده رُو خوا شاخِه کُرگَز
دُوواره چادرِ زْمی نونواره
وه نَبِه دَشْت و دَر تْرِنْگون و مسْته
کِه میگی دْرَخْته دس خوا داره داره
گُل آرْده سوزی یو پُودْنِه دووِ جک
کل و کل¬ورْدی ره سِیلِه وه کاره
وه چَشک مِی¬گه اِسْتارِه سرِ صوب
بْره¬یِه سیسْتو که سیسْتو سِیل داره!
وه سُون کوخواجه¬ئِه خِی ساز و غِیچک
کِه کو غْرُونِ مه¬ره آئینه¬داره
وه نَبه مِی¬نِه لت باز دول و داره
که دول از غِیظِ داره بْگَرْده پاره
وه چاپ و سرْچک و چوبازی اسْتِه
کوا خُش گشْته نو بویِ بُهاره.
* * *
الا اِی روزِگارِ بِی مرِوَّت
ته کِی مْخوایی کِه غَم ور سر ما باره
وه ذوخِی گوچِه کِه از سُونتِ عِید
دُوواره پِینرِ نو بر خوا داره
بُگک کِه جَلْدِ خاکه شونه بُکْنه
امو ابْرِه کِه دِیرِه¬یه نْمه¬باره.
جواد شهنازی

[Hamoon Sistani]

دُو چَش از دُرْچه سُون بازار دارو
اُمِیدِ اُمدنِ دِلْدار دارو
دلِ بی صائِبِ اِشْته وه تْرپ و تاز
وه زور ای بِی سِده اوسار دارو


جواد شهنازی

[Hamoon Sistani]

پوشِه کُتنه لُنْگُته ور سَر کُنِه
شمشیره امایل وه سرِ کْمَر کُنِه
اوش بُکنِه کِه دُومدُومه وه سُون دَر رسیده
ور رفْتنِ مِیدو اشره خْوَر کُنِه

جواد شهنازی